Nasıl yaparım nasıl ederim bilemiyorum ama şu patavatsızlığıma artık bir son vermeliyim. Patavatsızlık derken de sürekliliği olan bir durum değil aslında. Önceden ve sonradan da olan bir durum değil. Anlayamıyorum ki kendimi bazen bir bakmışsın alakasız bir kelime yada hiç olmadık yerde olmadık kişilere karşı bir cümle... sonrası tabiikide kendi kendime serzeniş. Susamadın yine patladın dimi atladın yok duramazsın illaki bi laf atıcaksın ortaya konuşmazsan olmaz çatlarsın tıkan emiiiiiii. Şu dilimden çektiğimi hiç bişiden çekmedim yani. Yok kimsenin bişey dediğide ben anlıyorum ağzımdan çıktığı an of Aslı offfff sus sussssssss.....Rahatsızlığım konuştuğum da değil, yanlış anlaşılmak. Aslında söylemek istemediğim şeyi sanki ben değilde başkası söylüyormuş gibi ben olmadığım gibi kendime bile yabancı kalıyorum bir an. Bir dengesiz bir şaşkın haller. Aklı başında, ağır, ne yaptığını bilen ne dediğini bilen diye tanımlar beni arkadaşlarım ve tercih edilen aranan , fikirleri ön planda tutulan bir kişiyimdir oysa. Ama bazen ''nasılsınız'' diyecekken sanki kırk yıllık arkadaşımmış gibi ''naber'' diye pat diye çıkıveriyor ağzımdan karşımdaki de zonk tabiii ne diyor bu falan halinde ve ye dur kendini sana yakıştımı, sen bu değilsin, niye yanlış bir profil çiziyorsun diye diye buna benzer bir çok komediye kurban yaptım kendimi bu sonuncusuydu daha kötüleri de oldu tabii ama artık gerçekten kendine gel diyorum başka birşey demiyorum............